مراجع ذی‌صلاح در حوزه تلفات جاده‌ای از جمله پلیس همواره بر عنصر”خودروهای ناایمن داخلی” به‌عنوان یکی از عوامل اصلی تلفات بالای تصادفات جاده‌ای کشورمان تأکید کرده‌‌اند اما چه‌دلایلی باعث شده که تا امروز زخم ناشی از ناایمنی خودروهای داخلی درمان نشود؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی ماندگار نیوز، حوادث رانندگی یکی از جدی‌ترین عوامل مرگ ایرانیان در چند دهه اخیر بوده است به‌گونه‌ای که در زمان حاضر سالیانه بیش از 16 هزار ایرانی جان خود را در تصادفات جاده‌ای و شهری از دست می‌دهند و هرساله حدود 20 برابر تعداد کشته‌شدگان نیز مجروح به‌جای می‌گذارد.
وقوع تصادفات و شمار جانباختگان نسبت مستقیمی با میزان سفرها دارد و ازاین‌رو در ایامی مانند نوروز که تعداد سفرها افزایش محسوسی می‌یابد، شاهد افزایش شدید تصادفات جاده‌ای و فوتی‌ها بر اثر این تصادفات نیز هستیم.
خسارت‌های ناشی از تصادفات 7 درصد از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می‌دهد و تا امروز هیچ دولتی نتوانسته است این رقم را کاهش دهد، این درحالی است که در بهترین شرایط رشد سالانه تولید ناخالص داخلی حدود 4 درصد است که 9 تا 11 درصد از بودجه کل کشور یعنی 35 هزار میلیارد تومان به خسارت شخص ثالث پرداخت می‌شود. برای برخی از مجروحین ناشی از تصادفات، معادل 3 دیه کامل از سوی بیمه پرداخت می‌شود اما باز هم سلامتی فرد را بازنمی‌گرداند.
طی سالیان اخیر، مباحث مربوط به خودروهای ناایمن و نقش پررنگ آنها در میزان فوتی‌های تصادفات مطرح بوده است و همه مراجع ذی‌صلاح در این حوزه از جمله پلیس برعنصر”خودروهای ناایمن” به‌عنوان عامل اصلی تلفات بالای تصادفات جاده‌ای تأکید کرده‌‌اند. سردار هادیانفر رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی در سال 1401 از قول رئیس جمهور اعلام کرد که “پلیس مجوز دارد در صورتی که ایمنی یک خودرو تأیید نشود آن را شماره‌گذاری نکند.”
پنجم دی ماه 1401 بود که یک دستگاه سواری پژو405 در حال حرکت در مسیر شرق به غرب بزرگراه شهید بابایی ناگهان مقابل دانشگاه امام حسین(ع) با گاردریل رفیوژ میانی بزرگراه برخورد کرده پس از شکستن دوشاخه گاردریل به‌سمت راست منحرف و واژگون شد.
در پی این حادثه، راننده دچار آسیب‌دیدگی شدید شد که پس از حضور عوامل امدادی در محل مشخص شد در دم و به‌دلیل شدت آسیب وارده، جان خود را از دست داده بود و بررسی‌ها نشان داد که در این حادثه کیسه‌های هوای سواری پژو405 باز نشده و مرگ تلخ راننده را رقم زده است.
بعد از این تصادف و چند تصادف مشابه، درست در زمانی که بحث باز نشدن کیسه‌های هوای خودروهای ایرانی مطرح بود، صبح روز 20 دی ماه 1401 بود که خبر وقوع تصادف زنجیره‌ای در محور بهبهان ـ رامهرمز در رسانه‌ها منتشر شد؛ خبری که از تصادف حدود 60 خودرو با یکدیگر حکایت داشت که منجر به مرگ 5 نفر شد اما دو روز بعد در تاریخ 22 دی ماه بود که اظهارنظری از سوی رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی در رزمایش ارتقای توان و تحرک عملیاتی پلیس راهور، این تصادف را به صدر اخبار رسانه‌ها بازگرداند.
سردار سید کمال هادیانفر با انتقاد شدید از کیفیت و ایمنی خودروهای ساخت داخل اعلام کرد: “در همین حادثه بهبهان، ایربگ هیچ خودرویی باز نشد، این چه خودرویی است که ما داریم؟! چرا ارابه مرگ تولید می‌کنیم؟ دستگاه‌های مسئول باید بر کیفیت خودروها نظارت کنند، چرا استانداردها رعایت نمی‌شود؟”
در حالی که انتقاد از کیفیت پایین خودروهای تولید داخل که “مرگ” سرنشینان خود را حتی در حوادث رانندگی سطحی رقم می‌زد، ادامه داشت، احمد نعمت‌بخش؛ دبیر انجمن خودروسازان ایران و در قامت مدافع وضعیت ایمنی خودروهای تولید داخل درباره حادثه بهبهان و در توجیه چرایی عمل نکردن ایربگ خودروهای داخلی در این سانحه مرگبار مدعی شد:
“اکثر خودروهای حادثه‌دیده دارای ایربگ بودند اما در این تصادف از عقب دچار حادثه شده‌اند. در مجموع عدم آسیب‌دیدگی خودروهای ال90 از روبه‌رو باعث شد ایربگ‌های آنها عمل نکند! از میان 15 خودروی پراید هم 11 خودرو به‌دلیل سال ساخت تولید، فاقد ایربگ بودند! در این حادثه از محصولات سایپا 8 خودرو دارای ایربگ بوده‌اند که چون برخورد از عقب صورت گرفته، ایربگ آنها هم عمل نکرده‌اند! البته براساس قوانین اگر سرعت فاصله دو خودرو در حادثه کمتر از 15 کیلومتر باشد، ایربگ آنها باز نمی‌شود.”
